23 en 24. Van regenwoud naar geothermie

Zaterdag 14/3
Vandaag gaan we, na de nodige tussenstopjes, naar Te Urewera NP.

Maar eerst, omdat ik gisteren de Tongariro crossing niet kon lopen, gaat Reinder me daar per auto toch nog een stukje van laten zien. We rijden via de weg een heel eind Mount Ruapehu op (Mount Doom in de film Lord of the Rings). Dit is vulkanisch ontstaan gebied. Heel anders dan wat we tot nu toe hebben gezien. Vooral gááf dat ik er ook nog wat van mag meemaken!

Vervolgens rijden we naar de Huka-falls. Ook weer lekker dichtbij de weg. De Huka falls bestaan uit een reeks enorme stroomversnellingen, en een waterval op het einde daarvan. En dat alles in lichtblauw water, prachtig om te zien!

Omdat het mooi weer is vandaag, en de verwachtingen slecht zijn (Cycloon Pam schijnt onderweg te zijn naar NZ) , bezichtigen we ook nog de Orakei Korako, een geothermisch park. Met een boot worden we erheen gebracht.
We zien geisers, schimmels en waterplanten in alle kleuren, hete modder pools, heetwaterpools, en we ruiken die afschuwelijke zwaveldampen.....
Volgens sommigen is dit het mooiste geothermische gebied in Nieuw Zeeland. En wij hebben het dan toch maar gezien.

Rond vijven komen we in de bushcamp van het regenwoud aan. Te Urewera is na de Fiordlands het op één na grootste National Park van Nieuw Zeeland, en het grootste stuk ongerept bos van het Noordereiland. Er wonen voornamelijk Maori's. Dit regenwoud werd in de vorige eeuw systematisch ontdaan van zijn grootste bomen, omdat zij het kwalitatief beste hout leverden.
De Maori's hebben zich suf geprotesteerd, en ze hebben voor elkaar dat ergens in de 80-er jaren er een algeheel kapverbod op die (5 soorten) bomen geldt.
In dit bushcamp wordt geprobeerd de schade te herstellen, door de gasten boompjes te laten kopen en planten, die over honderden jaren volgroeid zullen zijn als de woudreuzen die zij behoren te zijn. Morgen gaan we daar onze bijdrage aan leveren.

Zondag 15/3
Rein en ik hebben door hier in Te Urewera te logeren, ieder drie boompjes gekocht. Eén voor onszelf, één voor iemand die dit zelf niet zou kunnen doen, en één te ere van de natuur. En we planten in de ochtend beide deze drie boompjes. Daar geldt een heel ritueel bij. Gelukkig graaft Rein de kuiltjes voor me, maar verder kan ik mijn boompjes zèlf planten.
Zo worden er door déze groep Maori's jaarlijks al 1500 boompjes geplant.

Het is wel grappig, ik heb in geen enkel land zó veel bomen bij elkaar gezien, en toch maakt men zich hier grote zorgen over de natuur. En is er veel intensiever dan wij mee bezig om "sustainable" te worden (duurzaam). Nieuw Zeelanders zijn in dit opzicht èrg ver voor op Europeanen.

Reinder gaat nog een guided tour doen in een stuk bos waarin alle vijf soorten van deze native trees voorkomen. De gids is alweer een Maori, en deze legt hem van alles uit over het woud en de Maori, en hoe deze met elkaar verbonden zijn. De natuur zit helemaal vervlochten in de tradities van de Maori's.

Dan gaan we op pad naar Rotorua, waar we een heleboel thermische activiteit bezichtigen,zelfs in tuinen van bewoners.En ook een prachtig park, waarin o.a. het museum van Rotorua en een heel oud gerestaureerd badhuis staan.

Dan gaan we naar onze nieuwe cottage, direct aan Lake Tarawera. Nadat ze ons verwelkomd heeft, vertelt de gastvrouw ons dat de cycloon Pam nu echt onderweg is naar Nieuw Zeeland, en wel naar het Noordereiland. De wind zelf zal niet meer zo sterk zijn als in Australië, maar er zou best eens veel regen mee kunnen komen.
Dus andermaal: precies op tijd binnen! En nu maar afwachten of die cycloon nog kracht heeft.......

Morgen verder! Want eindelijk is hier fatsoenlijk en ongelimiteerd Wifi :D