20. Kapiti Island

Woensdag 11/3
We moeten bekennen, die hotelbedden slapen toch ook wel héél lekker. We hebben dan ook ieder een Kingsize (zeg maar tweepersoons) bed ter beschikking.
En het is ook wel grappig dat je elk moment kunt bellen, en dan binnen een minuut je auto "voorgereden" wordt.
Maar verder is het hotel maar onpersoonlijk natuurlijk, vooral vergeleken met alle voorgaande overnachtingen.

We hoeven pas om 14:30 met de boot naar Kapiti Island, er is dus nog even tijd om een blik in het beroemde museum van Wellington (Te Papa Tongarewa) te werpen. We weten niet wat het kost, maar we lopen maar op goed geluk naar binnen.
Blijkt het GRATIS te zijn! Dàt is even een buitenkansje voor echte Nederlanders..... We kunnen nog niet de helft bekijken omdat het museum best groot is, maar we kiezen voor de Maori history en het ontstaan van Nieuw Zeeland, met alle aardse krachten die daarbij horen. Zo maken we een aardbeving schaal 5 mee, toch al aardig wat! Mooi museum, zeker een bezoek waard.

Op ons gemak reizen we naar Paraparaumu, waar we de oversteek naar Kapiti Island zullen maken. Er blijkt een klein bootje te staan op een trekker, zie de foto. De trekker rijdt ons diep het water in en we zijn los.
Kapiti Island is een vogeleiland, waar met veel moeite alle possums, ratten en fretten, marters etc van verwijderd zijn, zodat de bijna uitgestorven vogelsoorten hier een kans van overleven (en vermeerderen!) hebben.
De voorzieningen op het eiland zijn uiterst sober, er is een groot watertekort wegens de extreem droge zomer. Maar wat een mooi eiland! Tien kilometer lang en 1 à 2 breed, en dan vrijwel helemaal begroeid, met een lagoon in het noorden en bergen over de rest van het eiland. En dus vol vogels!
Nou zijn wij normaal niet van die vogelaars, maar wat je daar ziet is toch wel èrg gaaf. De little spotted kiwi en de voorhistorisch aandoende takahe (nog maar 250 exemplaren op de hele wereld!) zijn twee van die vogelsoorten. De kiwi is een nachtdier, dus in de avond gaan we onder begeleiding naar een exemplaar op zoek. Helaas, dat lukt ons niet, het andere groepje wel. Balen, vooral voor Reinder. Die kan zoiets niet uitstaan......als hij niet krijgt waar hij zijn zinnen op heeft gezet.
En dus doet Reinder wat het meest logische is om dan te doen: hij zit de ene helft van de nacht op onze veranda, en loopt de andere helft het vuur uit zijn sloffen met een heel klein zaklampje om toch maar een kiwi te zien. De één zou dat toewijding noemen, de andere geobsedeerdheid..... dat laat ik over aan de lezer ;-))
Maar wat denk je? Hij heeft er een gezien! En hoe! Het beestje zat vlakbij, en bleef wel een seconde of dertig zitten. Natuurlijk geen film/foto"s kunnen maken, dus we zullen Reinder op zijn woord moeten geloven. Maar neem van mij aan, hij was als een kind zo blij :D

Kijk voor meer zéér bijzondere vogels maar even naar de foto's. Als ik die kan laden want de verbinding is hier erg beroerd.......